Menig hardloper zal beamen dat er niets fijner is dan je zondagochtend beginnen met een lange duurloop. Voor de een is dat een (half) uurtje op een rustig tempo lopen, voor de ander betekend het dat hij of zij een paar uur onderweg is. Niet-hardlopers begrijpen daar vaak niets van. Zij denken dat het hartstikke saai is. Mijn langste duurloop ooit duurde bijna 3 uur en daarin heb ik me geen moment verveeld. Daarom deel ik graag mijn tips.
Als ik ga hardlopen dan heb ik bijna altijd muziek in mijn oren. Alleen tijdens baantrainingen luister ik nergens naar – behalve naar mijn trainer dan. 😉 Behalve dat muziek ervoor zorgt dat ik me niet zo hoef te vervelen tijdens het hardlopen (ik heb dan immers iets om naar te luisteren) zorgt het vaak ook voor een energie boost. Het motiveert me om door te gaan en niet op te geven. Op mijn iPod staat veel verschillende muziek, van Ed Sheeran tot aan Imagine Dragons en van Nielson tot Panic! at the Disco. Veruit het meeste luister ik naar Kensington en Imagine Dragons omdat deze muziek me een fijne oppepper geeft. Ook Ed Sheeran komt veel voorbij omdat ik hier gewoon erg vrolijk van word. Van deze drie artiesten zijn eigenlijk al hun liedjes mijn favoriete hardloopnummers, het was dan ook best moeilijk kiezen.
Laatst zag ik in een youtube video voorbij komen dat iemand liet zien wat ze precies allemaal eet op een dag. Ik vond het behoorlijk interessant om te zien en het leek me wel leuk om het zelf eens een keertje bij te houden en te delen.
Sinds een paar dagen hangt er een groot canvas aan de muur boven ons bed. Dit canvas is 120 x 80 centimeter en heb ik van fotoopcanvas.nl gekregen.* De bedoeling is om hem als pronkstuk boven de bank te hangen als we ooit gaan verhuizen. Nu gaat dat helaas niet omdat hetgeen wat er nu hangt een stuk lager is opgehangen waardoor dit canvas te laag zou komen te hangen. Aangezien het om de woonkamer gaat en we graag willen verhuizen in de nabije toekomst leek het ons netjes om niet nog meer gaten in de muren te gaan boren en hem voorlopig boven ons bed in de slaapkamer op te hangen waar hij ook mooi tot zijn recht komt.
Vorige week was weer een erg leuke trainingsweek. Ik had twee goede kwaliteitstrainingen waarvan ik bij een zelfs flink uit mijn comfort zone ging. Daarnaast deed ik het ook nog even wat rustiger aan in verband met een spannende wedstrijd die ik op zondag liep. Ook testte ik mijn doorzettingsvermogen en liep ik mijn langste afstand sinds ik geblesseerd raakte op 2 september.
Afgelopen weekend was ik samen met mijn moeder voor een lang weekend (van vrijdagavond tot en met maandagavond) naar Edinburgh gevlogen om er eventjes kort tussenuit te gaan. Als je een vakantie naar het Verenigd Koninkrijk boekt in maart dan hoef je geen mooi lenteweer te verwachten, maar dat het zou gaan sneeuwen hadden wij niet voorspeld. Het maakte de trip wel extra magisch en zeker niet minder leuk.
In de afgelopen weken kon je niet ontkomen aan het nieuws dat ik ben geslaagd voor de Master Communication and Information Sciences met als specialisatie Business Communication and Digital Media aan Tilburg University. Voordat ik anderhalf jaar geleden aan de Pre-Master voor deze opleiding begon, schreef ik deze blog waarin ik mijn zorgen uitte voor het starten van de opleiding. Aan de ene kant had ik er wel zin in, maar ik keek er ook behoorlijk tegenop. Nu ik mijn diploma heb behaald leek het me wel leuk om terug te blikken naar mijn tijd op de universiteit; was het echt zo erg als ik had verwacht?
Net zoals ieder jaar wilde ik ook dit jaar een handstand foto maken. Het zijn er zelfs twee geworden omdat ik het niet kon laten. Bovenstaande foto is gemaakt tijdens de Volvo Ocean Race in Scheveningen waar ik vrijwilliger was. De zee met alle zeilboten zie je helaas niet door het stenen randje wat ervoor zit, maar de typische vuurtoren en strakblauwe lucht gelukkig wel. En onderstaande foto (klik op ‘lees verder’ als je hem niet ziet) is gemaakt tijdens mijn vakantie in Fuengirola, Zuid-Spanje. Op het strand bij zonsondergang met de mooie bergen en het helder blauwe water op de achtergrond kon ik het niet laten om nog een handstand foto te maken en dat is dus deze geworden.
Op de valreep ben ik nog een weekje naar Fuengirola in Zuid-Spanje op vakantie geweest om even te relaxen, bij te komen en helemaal niets te doen. Helaas werd ik na een paar dagen al flink ziek waardoor we iets minder konden doen dan ik had gehoopt. Desondanks was het een hele leuke en fijne vakantie en laat ik je graag wat foto’s zien van dit kustplaatsje.
Toen ik – inmiddels al ruim twee jaar geleden – op advies van mijn trainer met rugklachten naar een manueel therapeut ging, stelde hij een dry needling behandeling voor. Ik had hier nog nooit van gehoord en het idee dat er naaltjes in mij geprikt zouden worden klonk niet heel aantrekkelijk. Ik kreeg wat informatie mee naar huis en mocht nadenken of ik deze behandeling wilde ondergaan of niet. Ik hoorde van anderen dat het zou voelen als spierpijn, vertrouwde in mijn fysiotherapeut en besloot de sessies te ondergaan. Inmiddels ben ik voor meerdere klachten door verschillende fysiotherapeuten behandeld met dry needling. Vandaag vertel ik wat het is, waar het geschikt voor is* en deel ik mijn ervaring met deze behandelvorm.
